Са шумуд агъзур йисар алатнава, инсанди аннамишиз, гьахъ-гьисаб кьатIуниз, вич инсан тирди якъин чир хьана, яшайишдин шартIар къулайвиле тунин веревирдер ийиз. КIанивал гуьнгуьна садлагьана тун регьят кар туш. Гьар са девирдихъ вичин дегишвилер, истемишунар гала. Ша фагьумин чна, гьар жуьредин къилихрин инсанар жемиятда гьикьван аватIа!
Заз жемиятда къайда хьун патал государстводин патай гуьзчивилихъ(контроль) авай метлебдикай куьрелди жуван фикир лугьуз кIанзава. И жигьетдай агьалийрин къуллугъда акъвазнавай идарайрин кIвалахдал датIана гуьзчивал тухунихъ еке важиблувал ава. За винидихъ къейд авурвал, инсанрин къилихар сад туш. Чи йикъара къуллугърал алай бязи ксари жемятдикай фикирзавач, анжах хсуси агьвалдин къайгъуда ава. Гьикьван вич винелай хъсандиз къалуриз алахъайтIани, къилих чуьнуьхиз жедач, ам, гьикI хьайитIани, са арада винел акъатда.
Жуван хсуси мидаддиз килигна, гъараз-гьевес вилик кутун жемиятдихъ галаз кьадай низам-къайда жезвач, им къуллугъда майифвал (къайгъусузвал), руьгьдин зайифвал жезва. Бес икI тахьун патал гьахьтин касди, вирида хьиз, къайда-къанундал амал авун патал вуч авун лазим я?
Гуьзчивал, ахтармишунар тухун герек я! Гьар са кар гуьзчивилик кутуна кIанда! Гуьзчивал алачир яшайиш кьел пара хьайи хинкIар хьиз я: недай иштягь ава, амма уьцIуь я.
Бязи къуллугъчийри чпин кабинетар хсусиятар хьиз кьазва. Са чIана игьтиятлуни жезва, гьамни виняй талукь буйругъ хьайитIа. ИкI авайвиляй ахтармишунар чарасуз я. Жемиятдин гьар са хиле, гьар са камуна гуьзчивал кIанзава.
И “гъиляй-гъилиз” лугьудай хала-хатурдин девирда, гьайиф хьи, гуьзчивал лугьудай гаф гьакI сиверайни ван къвезмач: виликан девирра хьиз, ам къуватда амач. Аквадай гьаларай, вири месэлаяр михьиз намусдин хивез вегьенвай хьтинди я. Бес и арада намусдин гьунарни аквазвач эхир!? Садни аквадач “им гьи тегьер я, регъуь тушни?” лугьудай. “Чун-чибур” хьанвай хьтинди я дере-дагълар. Беябур жеда, гуьзчивал лугьудай гаф хьиз, намусни арадай акъатайтIа: мад бармак кьилел гьикI лагьана алукI хъийида?
Нурудин Насруллаев
