Вилер — пата…

Хуьруьн кимел ацукьна, агъсакъалри суьгьбетар ийиз, вахт кечирмишзавай. Садлагьана кIвачел акьалтна, Гьами­да­ вичин кIеви дуст Селимаз лагьана:

— Яда, вуна гьикьван тупар яда? Бесрай! Вуна гафар хъсанбур ийизва, амма валай крар алакь­завач. Вун акьван викIегь итим тиртIа, ву­на вахъ авай са хциз мехъер ийидай. Валай гьамани алакьзавач…

— Эй, бахтавар, — лагьана Сели­ма, — вун квекай рахазва? Исятда авай жегьилриз чна авур ме­хъе­рар бегенмиш жезвани? Исятда абур чIехибур, чун гъвечIибур хьан­ва. Вавай абуруз гаф лугьуз жезвани? Ви балаяр агакьрай, вазни аквада. Ваз захъ пул авачирди хьиз авани? За мехъер ийин ла­гьай­ла, гадади хиве кьазвач. Арадилай халкьари зун беябурзава.

— Гадади акI хиве кьада хьи,  эгер вун вилик экечIайтIа. Гадади  заз мехъер ая лугьудач кьван.

— Акъваз, дуст, вуна тади къачумир, къе-пака ви балаярни агакьда. Ахпа килигда чун.

— Квез килигда? Абур гьакIан гафар я. Балаяр агакьнани — вахтунда мехъерар авуна кIанда, артух чIуру рекьера гьатдалди.

— Эй, — лагьана Селима, — ятIа ви рушни агакьнава, ша чун къавумар жен…

Гьамидан чинин рангар дегиш хьана.

— Зи руш? — лагьана Гьамида.

— Эхь-эхь, гьа ви руш. Ихтилат вегьейди вун я кьван.

— Я, хванахва, — лагьана къвалахъай Сабира. — Вун секин хьухь. Абур куьчейрал ийидай меслятар туш. Кьве дустунини, хъфена кIва­ле къуьн-къуьнуьз яна, са истикан чаяр хъваз-хъваз, ийидай мес­лятар я.

— Ихтилат зи дустуни вичи вегьейди я, — лагьана Селима. — Гила кьилизни акъудрай…

Гьамида, ихьтин ихтилат вилив хуьзвайда хьиз, гьасятда разивал гана: — Башуьсте, дуст! Ви га­дадиз тагудай руш… КIвалер-вахъ… Пулар — вахъ… Мад вуч кIан­­да?

— Айгьана вуна, зи пулуна вил аваз, ийизвай ихтилатар яз тахьуй гьа? — алава хъувуна Селима.

— Тафават авач. Руш — ваз, пул — заз, — жаваб гана Гьамида.

— Гьикьван кIанда ваз?

— Гьикьван гзаф хьайитIа, гьакьван…

Са кьве югъ алатна, Селим вичин къарини, гадани галаз Гьамидан кIвализ мугьман жеда. Дем – суьгьбетар авурдалай кьулухъ абуру мехъерин ихтилат кудда.

— Чун иниз атунин себеб квез чизвайди я. Чахъ гада ава, квехъ-руш… Чаз къавумар жез кIанзава, Аллагьдин куьмекдалди. Куьне вуч лугьузва?

— Чун рази я, — гьарай акъатна Гьамидай.

— Вуч рази я?  Вуч рази я? Вун ра­зи хьуналди вири кIвалахар туькIуьзвани?.. Рушни рази хьана кIандачни? — къарагъна Гьамидан къари къулавай.

— Чун рази хьайила рушни рази жеда ман…

И ван галукьай рушай гьарай акъатна:

— Мехъерар вучтинбур я? Зун гъуьлуьз гудай вахт хьанвани? Квехъ вуч хьанва? Зун мал яни маса  гузвай?..

Гьамид гзаф алахъна, руш алакьариз, амма адан писпиди ван авунач.

— Эгера, буба, вуна зун маса  гузватIа, зун кIвалерай катда. Ваз руш амач лагьайтIа жеда. Гзаф гуж гъалиб ийиз хьайитIа…

— Ваъ-ваъ, чан руш! Абур вуч ихтилатар я? Захъ маса гудай рушар авани?.. Вун секин хьухь, чан бала. Дидедал чан аламай кьван вун такIан садазни гудайди туш, — секинарзава дидеди руш.

— За ваз вуч лагьанай, дуст Гьамид? Гила гьикI я?  Гила вучиз кьил къванцик акатнава? Эркекда хьиз жавабни це, кьил чиле твамир. Вуна зи тIварни кьацIур­на, захъ галаз ви тIварни.

— Багъишламиш, дуст, тахсирлу я. Мад сеферда багъишламиш… Гила и кар зазни тарс хьана. Балаяр хвейи диде-бубаяр ва­ларай тIуз… Кьегьалар — кIа­ма­рай тIуз хьанва…

Гьамид, Селиман жибиндиз килигиз, кьве вил экъисна амай.

— Эхь, эхь, дуст. Заз ви шей­тIан­вал чир хьана. Вун жегьилрин къайгъуда ваъ, зи пулуна вил авай шейтIан я…

Ражадуллагь Салманов