Карудиз гьикI чир хьанатIа?..

Уьмуьрдин юлдаш амайла, чун кьвед мукьвал-мукьвал салан са къерехда авай машмаш тарцин кIаник квай куьсруьдал ацукьдай, сагъламвиликай, хизандин дерди-баладикай суьгьбетар ийиз, умуьрдин хуш легьзеяр — жегьил вахтар ри­кIел хкидай. Патав гвай пIинидин тарце, чаз фикирни тагуз, кичIевални авачиз, саки гьар юкъуз кьве кару ацукьдай. Чун абурухъ галаз вердиш хьанвай. Белки, гьабурни чун хьтин кIанибур я жеди, фикирдай чна.

Дуьньяда виридалайни багьа кас рагьметдиз фейила, са кьадар вахтунда заз багъда каруярни ахкунач. Мумкин я, за фикир ганач жеди.  Амма йикъарикай са юкъуз текдиз машмаш таран кIа­ник фикирри тухвана, ацукьнавайла, заз мад пIинидин тарцин хилел, курр-курр…  ийиз, сада-садаз чпин кIанивал, вафалувал къалурзавай каруйрин жуьт акуна. Са кьадар вахт алатайла, абурукай сад къарагъна, Къирхляр сурар галай патахъ лув гана фе­на. Ахпа муькуьдини гьа патахъ фена. Зун курпашмандиз амукьна. Яраб, фикирна за, каруяр, зи кузвай рикIикай хабар гуз, амачир зи ярдин сурал фенайтIа?

Сумгаит ва Жейранбатан

И риваят заз Бакуда яшамиш жезвай азербайжанви шаир зи дустуни ахъаяйди я. “Ваз Сумгаит шегьердин ва анин патав гвай Жейранбатан (жейран батмиш хьайиди) вирин тIварар гьикI арадал атайбур ятIа чидани?” лагьана ада вичин суалдиз вичи жаваб хгана­.

Са девлетлу касдин Жейран лугьудай руш къуншидал алай кесиб гададиз кIан хьаналда. Рушни и кардал рази тир. Амма рушан бубади атай илчияр, гаф атIана, кIваляй чукурна. Дертлу хьайи гадади (адан тIвар Сум тир лугьуда) вич вире батмишариз акурла, руша, “Сум, гайыт! Сум, гайыт! (“Сум, элкъуьгъ!..”)” лугьуз, вирин къерехдал гьарайиз хьана. Амма Сум кьулухъ элкъве­нач, ада вичи вич вире батмишарна.

И дерт эхиз тахьай Жейранани вичиз къастна. Риваятда лугьузвайвал, шегьердал — Сумгаит, вирелни — Жей­ранбатан тIварар акьалтна. Гила а вир амач, кьурурна, анал цIийи шегьер эцигнава.­

Нариман Къарибов, шаир