Чи тебрик
Гьуьрметлу Шагьабудин Нурдинович!
Лезгистанда ви тIвар “Юлдаш Шабатов” яз машгьур я. Дагъустанда вун “Лезги газетдин” хъсан мухбир, берекатлу чIаларин сагьиб-шаир хьиз чида. Ви тIварцIихъ лугьузвай тарифрин келимаяр чав гзаф яргъарайни (Ростов, Москва, Сургут, Грозный, Баку, КцIар ва икI мадни) хейлин агакьзава. Вири и крари чак кьетIен шадвал, разивилин гьиссер кутазва. ГьикI хьи, чи къелемдин стха, “Лезги газетдин” вафалу хва зайифди хьанач. Ада вичин къилихдалди, зегьметдалди, багъривилелди виринра гьуьрмет ва авторитет къазанмишнава.
Эхь, вуна ара-ара рикIел гъидайвал, “тракторист Шабатовакай” РФ-дин писателрин ва журналистрин союзрин член, “РД-дин культурадин лайихлу работник”, Гьажибег Гьажибегован тIварунихъ галай ва “Шарвили” эпосдин премийрин лауреат хьана! Лезги чIалан хазинада вуна ви гел жагъурна…
Ви къелемдикай хкатнавай “Илиф макьаз”, “Дивирдин лишанар”, “Эй, дуьнья”, “Жувакай”, вишералди макъалайрини къейдери, зендерини баянри, теклифрини тарифри чи кIелзавайбурун рикIера лайихлу чка кьунва.
Вуна теснифнавай гуьзел чIаларин манийри чи милли сегьнейрилай вирибурук руьгь, гъалаба кутун тавуна тазвач. Им, шаксуз, агалкьун я!
Вири и дережайрив вун хайи “Лезги газетди” агакьарайдал шак алач.
Гьавиляй вазни ам гьакьван ала я. Ви кIвал, ви къени суфра вири мугьманар, писателарни журналистар патал генани мердвилелди ачух я. И кардал ви хизанни, вафалу кайвани Халум вахни кIевелай рази я. Мадни артух сафалу, къени хьурай куь къул! Куь хизандиз РФ-дин “Къизилдин хизан” медаль гьавайда ганвайди туш…
Къе, ви 70 йисан юбилей къейдзавайла, чахъ вирибурухъ ваз лугьудай чими келимаяр гзаф ава. Амма гаф чна шаирдиз гузва:
Са дуст ава чаз Макьа,
Вири алемриз мукьва.
ЧIем хьиз гьахьда чIала ам,
Чи халкьарин кьула ам!
Пар алудда дердерин,
Мураба гуз мертерин.
Ашар пайда хъуьруьнрин,
Рехъ квадарда серинрин.
Уьндуьшка квай хинкIардихъ
Чехир жеда, чарчар хьиз!
Мугьман татай югъ кIвализ
Руг яз кьада, фей чилиз.
Кайванидал яз кьару,
Келима жеч гьич цуру!
Мецеллайди мани я!
Гьакьван рикIиз кIани я!
Къуй хьурай куьн саламат,
Цавар жервал аламат.
Аферин ваз, Халум бах,
Мадни мягькем жилав яхъ!
Санал твах рехъ куь ацIай,
ТIимил тежез къула цIай!
Килфетри куьн сагъ, къалин,
Ийиз хьурай мад ширин!
“Лезги газетдин” редакциядин коллектив.
_____________________________________________________________________________________________________________
Уьмуьрдин бегьерар
Адет тирвал, санал кIелайбурукай, армияда къуллугъ авурбурукай, яргъалди рекье-хуьле хьайибурукай хъсан дустар жеда. Зунни Шагьабудин Шабатов и жергедин инсанрик акатзавач. Чаз чун авайдакайни малум тушир. 1982-йисуз редакцияда къуллугъдал хьайидалай гуьгъуьниз, адаз зун газетдиз акъатзавай макъалайрай чир хьана. 1986-йисуз ам “Коммунист” газетдин редакциядиз атана ва чун танишни хьана. Гьа инлай чи танишвал, гуьгъуьнлай хьайи гуьруьшар, садаз-садан патай авай хушвал халис дуствилиз элкъвена.
И кардиз къуват гузвай мад са шумуд делил авай — кьведни Калухъ дагъдин этегрив, Нерен вацIун мулкара чIехи хьун. Са йисуз дидедиз хьун. Яратмишунихъ ялун. Сада-садан къилихрин ерияр кьабулун…
Халкьдин мисалда лугьузвайвал, дуст кьаз регьят, амма хуьз четин я. Чалай дуствал неинки хуьз, ам гьакI хизанрин ва чи умуми дустарин арадани гегьеншариз, мягькемариз алакьзава.
Шагьабудин къени, хсуси гаф гвай, дагъдин булахдай авахьзавай яд хьиз, михьи, рикI, сува экъечIзавай цуьк хьиз назик, гъиле кьур кар кьилиз акъуддай, гъил ачух, дерди аваз патав атай инсандиз алакьдай вири жуьредин куьмекар гуз алахъдай, тек-туьк туьнтвални винел акъуддай итим я. Мугьманар кьабулунал гьалтайлани, белки, адан баркаван чилин хьтин жумартвал тешпигь авачирди я. Гьамиша гьалалдин рекье авай кас я. Вичик чарадан са манатни акатна кIандач. Хуьрени, райондани, къецени зи дустуникай хъсанвал хкатай инсанар пара я. Гьавиляй ам гзафбуруз хуш я. Аллагь-Таалади зи дустуниз вичин къилихрив кьадай, хизандин къуллугъда гьамиша са кIвачел акъвазнавай, милайим ва мегьрибан дишегьли, уьмуьрдин юлдаш Халум багъишна. Шабатова садра хиве кьунай: “Зи гьунарар Халумалдини я, зи дустаралдини”.
Шабатов “Лезги газетдин” редакциядиз къуллугъдал хтайдалай гуьгъуьниз Дагъустандин Огни шегьердилай гатIунна чун санал чи вири районриз, гзаф хуьрериз командировкайриз фена. Рекьера чун марфарикни, живерикни акатна, жуьреба-жуьре къилихрин инсанрални, са кьадар четинвилерални ацалтна. Вуч, гьикI хьанатIани, чна сада-садакай даях кьуна, къуллугъдин везифаяр тирвал тамамарна.
“Жувакай…” ктабда Шабатова чи дуствиликай икI кхьизва: “…Чун арадай яд авахь тийизвай дустар тирди гзафбуруз чизвайди я. Чахъ рикI кузвайбуру и кардал дамахни ийизва. Ада зи ктабрин редакторвални, корректорвални авуна. Сагърай вич!” И гафар бес тахьана Шабатова чи дуствиликай поэмани кхьена.
Шабатован уьмуьрдин бегьерар гьар сада чешне къачуниз ва дамах авуниз лайихлубур я. Ада милли эдебият ва журналистика вилик тухуник кутунвай пай екеди я. Писателдин шииратдин, гьикаятдин, публицистикадин эсерра чи халкьдин яшайишдихъ, агьваллувилихъ, тIал алай месэлайрихъ, гележегдихъ галаз алакъалу темайрикай ихтилат физва.
Къе, 70 йис тамам хьанвай, девирдин шивцел алаз алемдилай цIар илитIзавай илгьамдардиз за лугьузва: — Сагърай вун, зи дуст, ви чIехи хизанни, мукьвабурни, дустарни, ви теснифрал ашукьбурни галаз! Ви гьевесдин булахда гьамиша чи руьгьдин гьараратвал алуддай яд хьурай! Вун чаз икьван гагьда хьиз, сагъдиз, уьтквемдиз, кьил цава кьуна къекъвез акурай!
Нариман Ибрагьимов
