Ажайиб кьисметдин инсан

Ери-бине Тагьирхуьруьн-Къазмайрилай тир  Балабегов  Жавидин 1938-йисуз  (20 йиса авай же­гьил яз) армиядиз тухвана. Карелиядиз акъатай ада финнрихъ галаз хьайи дяведа иштиракна.

И дяведай ам, хер-кьацI алачиз, амма телефвилер, гужар акуна акъатна! Жавидина 1939-йисан сентябрдиз Украинадин РагъакIидай пад азад ийидай женгера иштиракна. Къунши Польшада Гитлеран чапхунчийри  инсафсуз женгер кьиле тухузвай 1940-йисни акъатна. 1941-йисан гатуз Жавидин армиядин жергейрай ахъайна. Львовдай Дербентдиз кьван билет гвай Жавидин поезддал вил алаз акъвазнавай. Ам­­ма кIвализ хтун кьисмет хьанач.  Жавидин, гвардиядин сержант Дмитрий Донской яз (галай юлдашри, командирри викIегь­ви­ляй  Жавидиназ Дмитрий Донской лугьуз хьанай) Ватандин ЧIехи  дя­ведин яцIа гьатна.  Жавидинакай танкар тергдай 45 мм-дин уьлчмедин  яракьдин, ахпа гьахьтин яракьрин батальондин командир хьана, 1944-йисуз ада, 76 мм-дин уьлчмедин тупунин командир яз, дяведин эхирдалди женг чIугуна.

Жавидинан викIегьвиликай адаз ганвай шабагьри шагьидвалзава: Верховный Главнокомандующий Сталинан къул алай са шумуд грамота, кьве Яру гъед орденар, “Ди­рибашвиляй”, “Варшава азад авунай”, “Берлин къачунай”, “Германиядал гъалиб хьунай” ме­да­лар. Адал пудра хирер хьана, эхиримжиди — Берлин къачур юкъуз.­

1946-йисан февралдиз ам вичин ватандиз хтана. Ада  Дербентда поезддин мастервиле, Красно-Самурский сельпода завмаг яз, Ворошилован тIварунихъ галай балугъчивилин колхозда, леспромхозда гьакъисагъвилелди кIва-лахна.

Дяведин женгерикай ада лап кьериз суьгьбетдай. Садра, гьикI ятIани, дуьшуьшдай хьиз,  Балабегова вич Советрин Союздин Игитвилин тIвар гун патал къалурайдакай суьгьбетнай. Амма  гьина, вучиз ятIа лагьаначир.

— Вахтар алатна. 1953-йисан гатуз зун, — рикIел хкизва адакай ма­къа­ла кхьей Мурат Муратханова, —  зи ди­де ва Жавидин Сталинградда авай зи стха Хсеназ (ада, эцигунардай инженер яз, немсери барбатI­навай Сталинградда эцигунрал кIва­­­лахзавай)  мугьман хьана. Фе­на­­ чун анин базардиз. Чун, тади ква­чиз, базарда къекъвез­вай. Садлагьана чаз эверай ван хьана: “Дмитрий! Командир!”. Элкъвена кили­гай­тIа, чи къаншардиз юкьван буйдин, хурудал Игитдин Къизилдин гъед алай эгьли итим къвезва. “Вася, Василий! Живой?!” — адан хурудиз хкадар хьана Жавидин.

Абуру хвешила чпи чеб яргъал­ди ахъай тийиз шадвална. Хабарарни кьазвай “Вун гьинай? Гьина яшамиш жезва? Квел машгъул я?”

Къизилдин гъед медалдиз вил яна, Дмитрия жузуна: “Мус гайиди я, квяй?

— “ГьикI? — аламат хьана Вася. — Гьа душман авай патаз чун кьведни яракь гваз Днепр вацIай экъечI­дайла, немсерин гьужумриз жаваб гуз, чибур агакьдалди, Букрин тIвар алай дяведин майдан хвейила, къалурай кьегьалвиляй. Мегер ви ри­кIел аламачни, командир?.. Гьахъ лагьай­тIа, идалай гуьгъуьниз душманри чи кьилел гуьллейрин ахьтин хар къурнай хьи, чун накьварик акатна. Амма са жизви чан аламай чун накьварикай са гужуналди азаднай… Чаз Советрин Союздин Игитвилин тIва­рар ган­вайди госпиталда чир хьана. Ко­мандир, ваз гъед ганачни? — хабар хкьуна Васяди.

“Ваъ, чаз ганач”, — сефилдиз жа­ваб гана Дмитрия. “Мумкин я, ви тIвар Игитвилиз къалурайла,  штабда фамилияни Дмитрий Донской тIвар какадарна, кьил акъатнач. “Лап жедай  кар я, — къуьнер чуькьвена Дмитрия. — Зи са шумуд грамота гагь Балабегов Жавидин, гагь Дмитрий Донской тIва­рар алаз хтанва. Гьа и карди манийвална заз Игитвилин тIвар гуниз. Вучда, дуст Вася, кьилинди, чун гъа­либ хьана ва чал чан алама…

Насредин  Алирзаев,

зегьметдин ветеран