Са сеферда яргъал рекьиз экъе­чIай имам Агьмад йиф акъудун патал са танишни авачир хуьре амукьдайвал хьана. Ам ина авай мискIин­диз фена, Аллагьдиз ибадат авуна, къаткиз гьазур хьана. Ярх хьана са тIимил вахт арадай фейила, мис­кIин­диз къаравул гьахьна:

— Яда, вуна вучзавайди я? – хабар кьуна ада.

— Заз ина йиф акъудиз кIанзава, — жаваб хгана имамди.

— Им ахвардай чка туш, — кье­тIи­даказ лагьана къаравулди.

Адаз мискIинда авайди имам Агьмад тирди чизвачир, я имамдини адаз вич вуж ятIа лагьанач. Эгер ада вич имам Агьмад тирди лагьа­найтIа, къаравулди, са шакни алачиз, ам мискIинда тадай.

— ЭкъечI мискIиндай, — алава хъувуна къаравулди.

— Са тIимил кьванни ксудай мумкинвал це, — тIалабна имамди.

— Ваъ, вавай ина ксуз жедач, чаз и кар къадагъа авунва, — гъавурда туна къаравулди.

Чара амукь тавур имам мис­кIин­дай экъечIна, ракIарин патав чилел ярх хьана. Амма къаравулди адав инални секинвал гьиссиз тунач, чукурна.

Дуьшуьшдай и агьвалат таза фар чурун патал тини ишинзавай касдиз акуна. Ада, имамдиз мукьва хьана, лагьана:

— Ша за фу чразвай чкадиз, гьана­ ял ягъа. Къуй вун зи мугьман хьурай­.

Имам адан теклифдал рази хьа­на ва абур фу чразвай чкадиз фена.

Агьмад са кардин шагьид хьана­­: тини ишинзавайда, гьар са гьерекат ийидайла, “астафируллагь” лугьузвай. Имамди адавай хабар кьуна:

— Вуна фадлай зикир ийизвани?

— Эхь, — жаваб гана тини ишинзавайда.

— Ваз ви дуьайрин бегьерар акунани?

— Акуна, — лагьана ада.

— Абур гьихьтинбур я? — хабар кьуна имамди.

— Аллагьди зи дуьаяр кьабулзава, тек са затI квачиз, амай вири гузва заз зи Халикьди.

— Кьилиз акъат тийизвай ви тIа­лабун гьихьтинди я?

— За Аллагьдивай заз имам Агь­мад­­ ибн Ханбал къалурун тIалаб­зава.

Имамди лагьана: “Аллагьу акбар! Аллагьди ви тIалабун кьилиз акъудна. Зун Агьмад ибн Ханбал я. Жувазни хабар авачир зун Аллагьдин эмирдалди иниз акъатна”.

Гьазурайди — Агьмед Магьмудов