Жумартвиликай

Аллагь-Таалади лагьана: “…куьне  харж авур затIар Ада квез эвез хъийида…” (“Саба”, 39).

Ибн Масуда агакьарайвал, Пайгъамбарди  ﷺ  лагьана: “Кьве ери авайбурулай гъейри, са­дални пехил хьана кIандач: Аллагьди девлет ва ам са затIни амачиз лазим къайдада харждай мумкинвал ганвай инсандал ва Аллагьди арифдарвал ганвай,  гьа арифдарвилел бинеламиш хьана, дуван ийизвай ва ам масабурув агакьарзавай касдал” (Аль-Бухари, Муслим).

Ибн Масуда лагьана: “Садра Аллагьдин Расулди  ﷺ  инсанривай хабар кьуна: “Низ варисдин девлет вичин девлетдилай гзаф кIанзава?” Абуру лагьа­на: “Жуван девлет гзаф кIан тийи­дай кас чи арада авач”. А вахтун­да ада лагьана: “Гьакъикъатда, гьар са касдин девлет ада харж авур затI я, амма эцигай затI адан варисдин девлет я!” (Аль-Бухари).

Ади бин Хатима агакьарайвал, Пайгъамбарди  ﷺ  лагьана: “Куьн жегьеннемдин цIукай хурмадин са паюнал кьванни хуьх” (Аль-Бухари, Муслим).

Жабира лагьана: “Аллагьдин Расулдивай  ﷺ  вуч тIала­бай­тIа­ни, ада садрани “ваъ” лагьанач” (Аль-Бухари, Муслим).

Абу Гьурайради агакьарайвал, Аллагьдин Расулди  ﷺ  ла­гьа­на: “Гьар юкъуз Аллагьдин лу­кIар пакамахъ ахварай ава­тайла, цаварилай кьве малаик эвичI­­­зава. Абурукай сада лу­гьуз­ва: “Я Аллагь, харжзавайдаз эвез хъия!” Муькуьда лугьузва: “Я Аллагь, мутIлакь­ди кьиникьал­ гъваш!” (Аль-Бухари, Муслим).

Абу Гьурайради агакьарайвал, Аллагьдин Расулди  ﷺ  лагьана: “Харж ая, эй Адаман хва, а чIавуз вун паталдини харж ийида” (Аль-Бухари, Муслим).

Абу Кабш Умара бин Сада аль-Анмариди агакьарайвал, адаз Аллагьдин Расулди  ﷺ  икI лугьудайла ван хьана: “За квез пуд затIуна кьин кьа­да ва са затI лугьуда, куьне абур рикIел хуьх! За кьин кьазва, садакьади лукI­­ран девлет тIимилардач, нагагь адахъ галаз гьахъсузвилелди рафтарвал авуртIа ва ада сабур хвейи­тIа. Аллагьди адан маш­гьурвал артухарда, эгер лукIра инсанривай  тIалабунин  ракIа-рар ахъаяй­тIа, Аллагьди адан ви­лик кесибвилин ракIа­рар  ахъай­да!

 «Ас-салам» газетдай

( КьатI ама )