(Эхир. Эвел — 36-37-нумрайра)

Мусурман жегьилрин арада чкIанвай мад са тIал алай месэла ам я хьи, жегьил эвленмиш жезва, кIвализ свас гъизва, амма ада вичи вич хизандин вилик жавабдарсуздаказ тухузва. ГьикI лагьайтIа, геждалди жегьил кIвализ хквезвач, йифен кьуларилай алатайла, хквезва ва пакадин йикъан нисиналди ксузва, ахпа къарагъна, мад кIва­ляй квахьзава. “Вун гьина авай?” лагьайла­ни, ада жавабдикай кьил къакъудзава. Гьа ихьтин жавабдарвал гвачир са бязи жегьил­рихъ гьатта аяларни ава. Са шумуд аялдин жегьил бубади, йифериз квахьиз, юкъуз ксуз, уьмуьр акъудзава. Са тIимил вахт кIва­лахдал акъудайтIани, амай вахтунда кIва­ляй квахьзава. Я мис­кIинда авач, я хийирлу маса кардал машгъул туш. Абурун диде-бубаяр чпин веледрилай гьатта имамдиз шикаятдай йикъал атанва, имамди хьайи­тIани абуруз жуьмядал са насигьат гун патал. Диде-бубайривай чпивай чпин веледриз гаф лугьуз жезвач, абуруз хъел къвез кичIела. Гаф ла­гьай­тIа, ракни геляна, мад кIваляй экъечIун мумкин я.

Мусурманри чпи чеб икI тухун дуьз туш. Эгер квевай куьн йифен кьуларалди гьина авайтIа лугьуз жезвачтIа, куьн эхир са зиян авай ва я тахьайтIа хийирсуз кардал машгъул я ман. ТуштIа, хийирлу кардал маш­гъул­ ятIа, куь диде-бубайриз, юлдашриз лагь, герек абурун рикIер архайин жедайвал. Къуръан кIелзавай, гьадисар чирзавай ва я тахьайтIа, маса хийирлу кардал машгъул тир лагь. Амма гьикI лугьуда кьван, куьне а кIвалахар тийизваз хьайила?! И кIва­лах­дизни жегьилри фикир гун лазим я, чпи чеб диде-бубайрин, юлдашрин, аялрин вилик жавабдарвилелди тухун лазим я.

Къуй Аллагьди чун дуьз рекьел эциграй ва эхирдалди гьа рекьяй тухурай. Къуй Аллагьди чун кьве дуьньядани Вичин регьимдик кутурай! Амин!

Гьасамудин  Сефибегов,

ДаркIушрин хуьруьн мискIинда худбаяр кIелзавайди