Чи рушни я, чи вахни

“Лезги газетдин” редакцияда яргъал йисара намуслувилелди зегьмет чIугвазвайбурукай сад, мукьвал-мукьвал сагъламвилинни марифатдин месэлайрай дерин метлебдин ва гьакьван девлетлу чIалалди кхьенвай материалар теклифзавай журналист  Надият  Мирзебалаевна  Велиева  я.

Газетдиз ам учетчицадин, яни чаз кхьизвай чарарин гьахъ-гьисаб кьазвайдан къуллугъдал атанай. А чIавуз ам лезги чIалал саки рахазвачир. ГьикI хьи, аял вахтарилай шегьерда яшамиш жезвай, хуьруьн халкьдин чIалавай къакъатайдаз милли чIалал акъатзавай чIехи газетда кIвалахун регьят жедайди туш.

Надият Мирзебалаевнади вичивай неинки лезги чIалал рахаз, гьакI адал гьакьван хъсан кхьизни жедайди субутна!

Газетдин редакцияда адакай халисан журналист-публицист хьана. КьетIен агалкьунрай адаз “Дагъустан Республикадин культурадин лайихлу работник” лагьай гьуьрметдин тIварни гана!

1999-йисуз “Лезги газетдин” 80 йисан вилик, и цIарарин автордин “Ирид лагьай мертебадай” кьил ганваз чапдай акъатай ктабда Надият Велиевадин гьакъиндай ихьтин тебрик гьатнава:

Гьинай ни вуч кхьена —

Кьаз чарарин гьисабар,

КуьтягьнатIа шумудра

ЯцIу-яцIу ктабар.

2014-йисуз газетдин агъсакъал, Надият Велиевадихъ галаз гьа са кабинетда хейлин йисара зегьмет чIугур Казим Казимова ихьтин тебрик рекье туна:

Хайи вахан дережада хьайи руш,

ЦIуд йисара заз теселли гайи руш,

Уьмуьрдани, кIвалахдални — вирина

Кьегьалди хьиз, абур — сабур хвейи руш…

Инал гъанвай цIарара авторди  чи юлдашдин къилихдин терефар лап кутугай жуьреда, герек тир гафаралди лишанламишнава: вах, теселли гайиди, кьегьал, абур-сабур хвейиди…

Гьа и къаматда ам вирибуруз  сейли я.

Надият Велиева вичин хизандани, мукьва-кьили багърийрин арадани гьуьрмет-хатур къазанмишиз алакьнавай руш, вах, уьмуьрдин юлдаш, диде ва баде я. Адан уьмуьрдин юлдаш, ДГУ-дин математикадин факультетдин доцент Эзедин Бабаевич Велиева милли “Лезги газетдиз” ийизвай гьуьрмет, за кьа­тIузвайвал, сифте нубатда, ана кIвалахзавай вичин юлдашдиз ийизвайди тирдал шак алач. Ада неинки газетдин гьар са нумра цIарба-цIар кIелзава, газет кхьин патал ам вуздани, шегьердани, хуьрени чархачи я.

Надият Мирзебалаевнадиз чи вири рушари чIехи вахаз, дидедиз хьиз гьуьрметзавайди абурун рафтардай чир жеда! Зани ахьтин гьуьрметлу хизан чир хьунал, сабурлу, гъейратлу, кардин­ успагьивал гвай лезги тават жува кIвалахзавай редакцияда хьунал дамахзавайди я. А карди чи хизанрин арадани гьуьрмет-ха­тур вине тунва…

И йикъара чи ваха, руша, чIехи дидеди вичин хайи югъ къейд­на. Ахьтин вакъиа тебрик тавуна таз жедани?

КьепIир хуьруьхъ тIимил авач таватар,

Вун таватрин тават хьиз я гьакъикъат.

Уьмуьрди ваз артухаррай къуватар,

Татурай гьич са югъ, гьава мишекъат.

 

Ви сабурдин, ви абурдин аршари

Артухаррай рикIерин чи гьуьрметар.

Дамахрай вал гадайрини рушари,

Бада тефиз хъсанвилин зегьметар.

 

Яшамиш хьухь, къилих аваз Кьелягъдин!

Картар къвалав гваз, лувар хуш элягъиз…

“Лезги газетдин” редакциядин коллектив.

Кьелягъ — КьепIир хуьруьн мулкунал алай къени накьвадинни, буллух цуькверинни векьерин, михьи гьамгайрин зурба чуьл.

Мердали Жалилов