Къияс Межидован эсеррай

Гафарин алемдай

Дагъустандин халкьдин писатель Къияс Межидован эсеррин чIалан девлетлувал лезги эдебиятдал рикI алай кIелчийриз малум тахьана жеч. Чи кхьинра кьериз-цIаруз дуьшуьш жезвай  аршрагьман, бей­гьуьрмет, гьалат, ихтилатбаз, келек  гафарикай писателди вичин жуьреба-жуьре эсерра менфят къачунва. Гаф кватай чкадал къейд ийин, Къ.Межидован эсеррин чIалал кIвалахайтIа, анай чи лексикадин зурба хазина жагъида.

Писателдин “Дагъдин лекьер рекьидани?” эсерда гьалтзавай  аршрагьман  гаф чи гафарганрани гьатнавач: “Нурали бубадин суьгьбет куьтягь хьанвачир, ам­ма лекь цавун аршрагьмандиз хкаж хьана”. Аршрагьман  цавун лап кьакьан бушлухриз лугьузва.

Чи чIала -бей  префиксдин куьмекдалди арадал атанвай гафарни лугьудай кьван гзаф авач. Месела, хабарсуз  гафунин чкадал  бейхабар  ишлемишиз жеда, яни абур манадин жигьетдай барабар уьлчмеяр я. “Кьашкьа духтур” романда гьалтзавай  бейгьуьр­мет  гафни гьакI я: “Вири нарагьат, куфунсуз, беябур, бейгьуьрмет авунва”.

Гьалат гаф Самур дередин нугъатра ишлемишзава. Алим А.Гуьлмегьамедован баянрин  гафарганда ам  герен,  легьзе  мана авай нугъатдин гаф тирди къалурнава.  И  гафни  зал  Къ.Межидован  “Дагълар  юзазва” эсерда гьалтна: “И гьалатда тфенгдин луьле тун­вай дар “да­кIарни” Мерданаз къеледин цлан тIек­вен хьана”.  Макъам, чIав, легьзе, герен, фирсет ­ уьлчмеяр асул гьисабдай гьалат гафунин синонимар я.

“Дагъларин деринрин булахар” эсерда ихти­латбаз гаф гьалтзава: “Ам зун хьиз хъваз кIани… их­ти­лат­баз кас тир”.  Ихтилатбаз  — герек авазни, авачизни артух рахадайди, рахунрал гзаф рикI алайди.­

Келек гаф “Кьашкьа духтур” романда дуьшуьш жезва: “Идаз вичин кьилел и келек гъайиди гена вуж ятIа чир хьанач”. Келек — фенд, фитне. Суффиксдин куьмекдалди адакай  келекбаз  гафни арадал атанва: “Къе чинеба, келекбаз  хьиз, Чи дуьз, ислягь си­я­сат чиз, Ислягьвилин икьрар чIурна”. (Садко Гьа­жиев, “Дагъларин хва”).  Келекбаз  — гьарамзада, фитнекар.

К.Ферзалиев