Чар авай фу

Лезги хуьрекар

Халкьдин арада “чар авай фу”, “чарамай”, “шткар” тIварар акьалтнавай и фу лезгийрин рикI алайбурукай сад я. Адет яз, ам чIем ва я чIемин кIанер экъуьр­на чрада. И фу гьа чранмаз, чимиз-чимиз нисидихъ галаз неда.

Чар авай фу гьазурун патал герек къведа:

гъуьр — 2 кг;

кьел — 2 ч.тI.

яд — 1,500-1,700 л;

чIем ва я гъери, я та­хьайтIа чIемин кIанер — 500 гр.

Гъуьруькай адетдин те­гьерда (са акьван кIеви тушиз), тини ишинда. ЧIем цIу­рурда. Тини сад хьтин, са къайдадин кIуса­риз пайна, кIвалакIар кьада. Ахпа кIва­ла­кIар жезмай кьван кьелечI­диз аладарна, чкалар гьазурда, абура чIем экъуьрна, элкъуьриз-элкъуьриз кIватIна, мад кIвала­кIар кьада. КIва­ла­кIар са къайдада кьелечI­диз аладарна, ифенвай сачунал чрада.

Эвела са пад 5-7 декьи­кьа­да, ахпа муькуь пад элкъуьрна, яр акъатдалди чрада. Хъукъун тавун патал чрай фу суфрадик кутада.

Нарима  Агьмедова