Жегьилрин дуст тир

Межид Гьажиевакай кьве гаф зазни лугьуз­ кIанзава. Виридаз хъсандиз чида: вичин рикI алай кардал машгъул хьанвай жегьил дуьз рекье твадайбурни жеда, адан рикI хана, кIвачера къван эцядайбурни.

Гьа икI, жуван патахъай гаф лугьудай кас галачир зун, Махачкъаладиз фейила, Да–гъустандин писателрин Союз авай дараматдиз а къатна. Ина зун акурвалди чир хьайиди ша­ир Ибрагьим Гьуьсейнов тир. Ада зун, чеб квай айвандик тухвана.

— И кас чи СтIал Сулейман бубадин хуьряй­ я — Саидгьасанов Сажидин. Зазни ам газетриз акъатзавай шииррай чида. Гила за вун­ни танишарин, — лагьана, ам захъ элкъвена: Абумислим Жафаров — табасаранрин чIехи ша­ир, и касни — чи лезги писатель ва “Дуст­вал” альманахдин редактор Межид Гьажиев. Гила лагь, иниз вун вучтин эсерар гваз атанва?

Абумислим Жафарова лагьана: — Ачуха кван жуван хуржинар.

Межид кисна, тамашзавай. Хуржинар ачу­ха лагьайла, заз са кIус регъуьни хьана. За явашдиз костюмдин чапла къултухдай клеткайрин дафтар акъудна. Са акьван гзаф шиирар авачир.

— КIела кван! — лагьана Ибрагьима.

— За кIелна. “Вун накь вучиз атаначир?”, “Пагь бабай” ва “Вагь бабай”.

— Яда!  — и гаф сивяй акъатунни сад хьана, Абумислим халу кIвачел хкаж хьана. — Валла­гьи, стхаяр, ихьтин шиирар туькIуьрдай кас чи табасаранрикай хкатнайтIа, за ам къуьнерал кьадай!

— Ваз чна кьадачтIа чидани, Абумислим халу? — суал гана Ибрагьим Гьуьсейнова.

— Абурун копияр гвани вав? — жузуна, икьван чIавалди кисна, яб акалзавай Межид Гьажиева. — Ша зи кабинетдиз, вав гвай шииррин копияр и чарарал кхьихь, — лагьана, ам мад галай юлдашрин патав хъфена. Са пуд шиирдин копияр туна, зун жув гъайи машиндин патав хъфена, хуьруьз рекье гьатна…

Гьа икI, заз шииратдин тавханадин къапу­яр ахъаяй кас Межид Гьажиев я. Сурал нур къурай вичин. Газетдиз зи чIалар акъатайлани, чи райондин редакциядиз атай кьван чарар ва чухсагъулар къачуз турди мад гьа  аль­манахдиз зи шиирар акъудай редактор я. Са йисни алатнач — Межид Гьажиева “Вун накь вучиз атаначир?” — шииррин кIватIал ктаб яз акъудун патал заз секциядал эвер гана. Шагь-Эмир Мурадов председатель, Алирза Саидов секретарь яз, зи ктабдикай секциядал рахайбурукай сад фяле шаир Шамсудин­ Тагьиров тир. Ада завай хабар кьуна: — Куьне куьгьне жуьреда эхиримжи цIарар “Вун накь вучиз атаначир?” тикрар тавунайтIа жедачирни?

Секциядин членар заз тамашиз акъвазна. За жаваб гана: — Гьуьрметлу кас, заз гьар са кьуд цIарцIе твадай гафар жагъун тавуна, тикрар авурди туш, а шиирда саки муьжуьд куплет ава. Гьелбетда, шиир акьван яргъи авуна кIандачир, амма квез хуш тушир и шиирдин кьуд лагьай цIар квачиз, гьим кIандатIани дегишарда.

ИкI лагьайла секцияда авайбурук хъвер акатна. Шамсудин Тагьировазни къулайсуз хьана: — Кьуд лагьай цIарцIин аламат вуч я?

— И шиирда ам зи гьар кьуд цIарцIин кьулан тар я. Эгер а цIар хкудайтIа, а шиирдихъ метлеб хъжедач, зайиф жеда.

— Са кьадарбуру капар яна, печатдиз акъудзавай ктабрин нубатдин пландик зи “Вун накь вучиз атаначир?” ктабни кутунин кьарар кьабулнай.

И шиир журналдай акур радиовещанидин лезги передачайрин редактор Буба Гьа­жи­­къу­лиева (кьейибуруз виридаз рагьмет хьурай) композитор Омар Аюбоваз музыка туькIуьрун меслят къалурна. Музыка арадал атайла, ма­ни Ризабала Агъабалаевав тамамариз туна.

За икьван яргъияр ийидачир, шииратдин рекье, неинки са ширартдин,  маса рекьерни гзаф инсанри заз куьмекар гана. Чпикай хъсан фикирар турбур чи арайра тIимил авач. Маса гьуьрмет чалай алакь тавуртIани, инсанвилин рекье чпин инсанвал къалурай ксар садрани рикIелай ракъурна кIандач.

Сажидин Саидгьасанов, шаир