Сабир  Эфендиев, Штул

ЧIуру хесет

Муаллимди аялрихъ галаз марифатдин месэладай суьгьбет тухузвай.

— …Гьич са чIавузни таб авуна кIандач, — лагьана ада аялриз. — Таб авун — им инсандик жедай чIуру хесетрикай виридалайни чIуруди я…

Къурдулан чина авай рангар акваз-акваз дегиш хьана. Ада, регъуьз-кичIез, муаллимдиз лагьана:

— Амай кIвалахар завай лугьуз жедач, чан муаллим, гьа чIуру хесет квекни ква. Фицакьра, куь рикIел аламатIа, куьне заз «Ацукь, Къурдул. Молодец. Къе ваз «вад» лагьанай, амма журналда «пуд» эцигнай-е!».

Ламра гайи фу

Назиман рикI иллаки вичин ламрал гзаф алай. Гьар школадай кIвализ хтайлани, ам вичин ламрахъ хъсандиз гелкъведай ва, адал акьахна, хуьруьн куьчейра къекъуьн адаз гзаф кIандай кар тир. Амма тарсар чирунал Назиман рикI эсиллагь алачир.

— Назим! — лугьудай Къурдул муаллимди, гьар сеферда ам ламрал алаз акурла. — Ваз ламра фу гудач, гъиле са ктаб яхъ. Кьегьалди хьиз, жуван са тарс чира.

Са юкъуз Назима вичин ламраллаз гъуьр хкана. Гъуьр авай шешел Къурдул муаллим­дин гьаятдал авуд хъувуна хъфидайла, Назимаз Назлу бадеди, хьракай эверна, гъуьр хкунай чими са фу гана.

Ламран кьилни кьуна, гьаятдай экъечIна, шаддиз хъфизвай Назимал къапа-къап Къурдул муаллим дуьшуьш хьана. Назимаз муаллимди мад вичиз туьнбуьгь авунихъай кичIени хьана,  ятIани:

— И чIаван хийирар хьуй, муаллим! Куьне заз гьамиша «ламра ваз фу гудач, Назим» лугьудачирни? Бес заз им къе лам себеб яз гайи фу тушни? Лам хьаначиртIа, куь гъуьрни чкадал хкведачир, муаллим, я заз и фуни гьатдачир! — лагьана, муаллимдиз ада вичив гвай атирдин ни галай, гьеле чимизмай, Назлу бадеди чранвай таза фу къалурна. — Идахъ галаз хкIамайди са ккIал хипен ниси я, ниси, чан муаллим! — лагьана, ам, ламрал хкаж хьана, цIутхунна…