“Кьве дидедин хва” давам жезва

И мукьвара Дербент шегьердин “Типография-М” ООО-ди, вичив аямдин хци къелем гваз, хайи чIалаз гьа­кьван вафалувилелди къуллугъзавай гьикаятчи, лайихлу юрист, филологиядин илимрин кандидат Сардар Абилан  (Абил  Абдурагьманович  Ме­жидов) кIелдай­буру хушвилелди кьабулнавай “Кьве дидедин хва” романдин 4-пай чапдай акъуднава. Эсердин и паюнани кьилин игит, ихтилат физвай вири агьвалатрин шагьид ва иштиракчи, уьмуьрдин вири тIваларайни хъу­тIал­рай уьтквемвилелди экъечIзавай хва Абид я.

Виликан паярив гекъигайла, гила Абид вири патарихъай чранвай, вичин рикIихъни, чирвилерихъни, инсанрихъни инанмиш, уьмуьрдин гьар са имти­гьандай кьил акъудиз вердиш хьанвай, чирвал авачирдаз чирвилер, акьул авачирдаз акьулар, инанмишсузбуруз инанмишвилер гузвай агьил итим я. Адан де­режаяр, вичел гьалтзавайбурув ге­къи­гайла, хейлин винизбур я. Виликан паяра ада вичел гзаф зегьметар чIугваз­вай­тIа, гила ада масадбуруз, иллаки, гьа ви­­чел хьиз, гужарни зегьметар, гьахъсузвилер гьалтзавайбуруз викIегь жез, имтигьанриз таб гуз, абурай­ экъечIиз куь­мек гузва. Ам гьахъвилин терез гвай юрист-нотариус тирди чир жезва. “Багъ­ри­яр” пай тамамвилелди юриствилин че­тин месэлайриз талукьди я. Ана гьатнавай “Чешнелу хизан”, “Мариятни Марифат”, “Къуншияр”, “Игьсан” ва маса эсерар — гьар сад кьилдин сюжет, туькI­вей композиция авайбур я. ЧIалан жи­гьет­дайни фасагьатдиз кхьенва.

Чун са эсердал акъваззава — “Къун­шийрал”. Уьмуьрда ахьтин мисалрал гьалтзава хьи, хайи вахни стха сифте къуншийриз, ахпа душманриз элкъвезва.

Нотариусдин куьмекдалди са жуьре вичиз яшамиш жедай мумкинвал стхадивай (гьамни законринни, хийир-шийирдинни, багъривилинни гъавурда авай инсан я) къачур ваха стха, вичин кIвал, салан чил къакъуднава лагьана, суддин дувандик кутазва. Стха кьулухъ туна, са гьихьтин ятIа лутуяр, чарадан пулара вил тунвай утанмазар вилик кутазва.

Дугъриданни, алай аямда, жуван кIвал-югъ, мал-мулк юридический ­ре­кьелди законламишдайла, са гъве­чIи гъалатдиз рехъ гайитIани, вун гьа мални, мулкни туна, катдай чкадал къвезва. Ихьтин дуьшуьшар садни кьвед туш.

И эсердани гьакьван вичиз куьмекар гайи стхадин кIвалерни, жугъунарни законсузвилелди вичин чилел эцигнава лугьуз, судра гьатнавай ваха марифатдин вири къанунрилай цIар чIугвазва…

Месэла акI куьтягь хьана хьи, вичиз вири илив жезвайди акур ваха, стхадин кIвалерални вичин гъил эцигзавайла, кIвалери цIай кьуна. Газдин баллонар хъиткьинна, кьве кIвалерни (къуншийрин) кана. Месэлани ялаврини амукьай руьхъвери гьялна.

Им бес тарс тушни чи веледризни эвледриз?..

Им ктабда гьатнавай новеллайрин асас метлеб, амай вири паярин мана ачухарзавай куьлег хьиз я.

ЦIийи ктабдин чIехи пай, гьа виликан паяр хьиз, чи ватандинни халкьарин тарихдиз, инсаниятдин лап къадим вахтариз ва цивилизацийриз талукь я. Иллаки “Ирандиз сиягьат” пай гьакьван устад тарихчиди, этнографди, кьа­тIунар хци художникди хьиз кхьенва. Чаз автор тежрибалу писатель — ахтармишдайди тирдини чир жезва.

Кьуд лагьай пай (“Багърияр”), винидихъ лагьанвай хьиз, юристдин дафтар я. Нотариусдин патав, чпин дердияр гьялиз, текъвезвай жуьредин кас авач.

Абида, вич устад юрист тирди хьиз, халисан марифатлу инсан, ча­ра­дан кIусуна вил тван тийир, ачух рикI авай, къадирлу, къудратлу тербиячи тирдини субутза­ва. Идалайни алава, кьилин игитдиз чи чIал, адетар­, къилихар, тарих дериндай чизвайди аквазва. Адан патавай, чпиз хийирлу са насигьат къачун тавуна, саки са касни хъфизвач. И жигьетдай ам чи халкьдин игитвилин эпосдин кьилин игит Шарвилидиз ухшамиш я. Им, за фикирзавайвал, автордин — писателдин чIехи устадвал субутзавай делил я. “Шарвили” эпос давам жезва!..

Ктабда авай гьар са эсердин (кьисметдин) гьакъиндай кьилди рахун кутугнава. Амма и кар кIелдайбуру чпи авун лазим я.

За са гаф лугьузва: авторди Да­гъустандин литературада детективдин жанраяр арадал гъайи Сфи-Буба Сфиеван (“КукIвар хьайи къалхан”), Агьед Агъаеван (“Пад хьайи рагъ”), Къияс Межидован (“Прокурор Али Шагьов”), масабурун ирс давамарзава.

Чи вилик квай ктабдин эхиримжи пай (“Кьисайрин кимел”) генани кье­тIенди я. Ам халкьдин фольклордиз мукьва я. Ина авторди вичи туькIуьр­на­вайбурухъ галаз санал, рекьерани хуьлера, ме­хъер­рикни мелерик, халкьдин мярекатра ван хьайи кьисаяр, къаравилияр, мезелияр, акур крарикай мажараяр гьатнава. Лезги литературада (гьикаятда) ихьтин эсерар чал Буба Гьажикъулиеван, Мурадхан Шихвердиеван, Абдулбари Магьмудован, Шамсудин Исаеван, Нариман Магьманован, Нариман Ибрагьимован яратмишунра гьалтзава, яни милли гьикаятдин ирс и рекьяйни давамарзава. ЧIа­лан жигьетдайни абур халкьдин мисалралдини, мискIал­рал­дини, къаб алай гафаралдини, гекъигунралдини девлетлу я. Милли гьикаятда ихьтин ктаб арадал гъун, кIелдай­бурув агакьа­рун ксанвай чешмеяр, куьгьне вулканар ахварай авудай мисал я. Адахъ гьахьтин руьгь ава…

Чна квез рикIин сидкьидай ктаб кIе­лун, адакай менфят къачун теклифзава. Автор­дизни цIийи агалкьунар хьун алхишзава…

Мердали  Жалилов