Диде ва аял

Дидеяр вирибуруз авайди, хьайиди я, амма гьайиф хьи, дидедин мегьрибанвилин илгьам, ширин лайлайдин назиквал бязибурун япара амукьзавайди хьиз аквазвач.

Са сеферда меркезда заз таза аял духтурханадиз зимбилда аваз гъана акуна. Диде, чин — рангарив­, вич цIарцIар­рив безетмишна, са назлу затI тир. Буба — шуькIуь спелар авай, кьил-мег туькIуьрнавай мешреб алай гада. Аквадай гьаларай, им абурун сад ла­­гьай велед тир.

— Зимбилда вучиз авайди я аял? — тажуб я зун, — къужахда вучиз кьунвач?

Кефсуз аял къужахда кьуна, адан чинлай, кьилелай гъил алтадиз, чан-рикI ийиз дидедиз регъуьз­вай жал? Я туш вичин дамахар, цIарцIарар чIур жез кичIезвайтIа? ГьикI ятIани, къуй и кар амай диде-бу­байриз чешне тахьурай.

Исятда авай жегьилар регьятвилерихъ ялзавайбур я. Са кIус кIеве гьатайла, кьилин кьатIун — кьатI, ан­­намишун акъваз жезва. РикIел атайвал авуна таз­ва.­­

Баладиз, дидедин чандикай хкатнавай куьрпедиз, дидедин чими, къулай къужахдилай, хурун не­кIе­дилай, чан-рикI гвай ширин мецелай, назик темендилай багьа дарман авайди туш.

Инсандин дуланажагъ, яшайиш гуьнгуьна хьун патал, даим къаюм тир тIебиатдин гуьзелвилел, гьавадин кевреквилел гьейран тушир садни жеч. ТIе­биатдин атиррив ацIан­вай къацу-лацу алем, гагь рагъ къвезвай, гагь къаяр жезвай адан назиквилин таза гьиссер чак, чи чандик-гьиссерик акатзава. ГьикI ла­гьайтIа, чи нефес, сагъламвал, кар-кеспи­, рузи ви­ри­ санлай датIана эбеди тIебиатдин эсер, алама­тар, керематар я. Чаз, чи сагъламвилиз къацу тIе­биат, адан къешенгвал гьикI чарасуз ятIа, таза аялдизни дидедин къужахни хурун нек герек я. Къужахда чIехи хьайи чагъа аялдин нефесдин гьевес, ивидин везинвал, амалрин хвеш-чим, хъвер-къиж вичин диде-бубадин къилихриз мукьва жеда.

Гьавайда лугьузвач, аял къужахда авай дидедилай иер садни авайди туш. И камаллу келимадикай чи девирра пайда­ жезвай бязи дидейри тарс хкуднайтIа, хупI хъсан жедай.­

Нурудин  Насруллаев