“Лезги газетдиз” акъатай Мердали Жалилован, ахпа зи къелемдин маса дустарини гьайванрин акьуллувиликай кхьенвай макъалаяр кIелайла, зи ри­кIел жуваз Мусаиб бубади кицIи­кай авур са ихтилат хтана. 

Ам советрин девирда Усугъчайдин сельподин складрин къаравул, мугьманрал, суьгьбетрал рикI алай касни тир. Патан хуьрерай сельподиз шей тухуз атай инсанар, чай тагана, рахкурдачир.

Са юкъуз зун гъуьр къачуз Усугъчайдал фенвай. Мусаиб бубади са истикан чай хъун зазни теклифна. Адахъ рехи рангунин са гъвечIи кицI авай. — Чан Мусаиб буба, вуна ихьтин кицI гьинай гъана? Им чи кицIериз ухшар туш эхир?

Мусаиб бубади суьгьбетна:  — Я чан хва, зи езне Арабов ваз чида хьи, сельподин  председатель я. Адан са хци, Москвада кIел­­на, гьана кIвалахзава. Хкведа гада вичин чIехидини галаз бубадиз мугьманвиле. Бубади, яни рагьметлу Якьуб халуди, чеб кьабулай тегьер акурла, мугьманди и кицI вичин патай ба­гъишна.

АкьалтIай хъсан къаравул я. Садни гьаятрив гатIумардач.  Ваз аквазвани, кьил тапасрал эцигна, и гьаятдиз къвезвай гьар сад ада вилив  хуьзвай тегьер? Садав са затI къачуз тадач…

— Чан хва, — лагьана эхирдай заз Мусаиб бубади, — эгер инсанарни, и кицI хьиз, акьуллу ва вафалу хьанайтIа, дуьньяди фад цуьк акъуддай.

Шихали Багъиров