Мани

И гад гзаф чимиди хьанвайтIани, Истамбулдин куьчеяр инсанрив ацIанвай. Иллаки кьилин базардиз физвай куьчейра инсанрин гьерекат генани къизгъин тир. Цеквер хьиз, йигиндиз чпин дердийра авай инсанрин арада са кас вичин пар­талралди, къекъуьнин еришралди амайбурулай тафаватлу жезвай. Ада, вирида хьиз, тади ийизвачир, на лугьуди, и тади квай инсанриз адаз манийвал гуз кIанза­вач. Адалай алатиз физвай инсанри, кьулухъ элкъвез, са вил ягъиз, чпин рехъ да­вамарзавай. И шегьерэгьлийрин алу­кIунриз ухшар тушир парталар алай касди, са куьнизни яб тагана, вичин рехъ да­вамарзавай. Ам вич и йикъара вердиш­ хьанвай карвансарадин гьаятдихъ физвай. Чинин кIа­луб­ри, и чкадин инсанриз хас тушир пар­талри ам чара уьлкведай тирди къалурзавай. Гьинай я, вуж я гзафбуруз карвансарада чизвачир­тIани, ам багьа мугьман хьиз кьабулзавай.

Ам гьаятдиз гьахьна ва такабурлувилелди, амма дамах гвачиз, сериндик куьсруьдал ацукьна. И куьсруь адаз карвансарадин са къуллугъчиди гайиди тир. Далудихъ галай чуьнгуьр са патахъ эцигна, ада вичиз чай гъун тIа­лабна. Амма адан сивяй гаф акъатдалди вилик квай гъвечIи столдал чайдин къапар ва шекердан эцигна, къуьнел дасмал алай къуллугъчиди хушвилелди «башуьсте» лагьана, вич генани гьи буйругъ хьайи­тIани тамамариз гьазур тирди къалурна. Ашукьди кьилин ишарадалди вичин разивал къалурна ва “сагърай” лагьана.

Ашукьди чай хъвазвай ва элкъвена серинрик ацукьнавай инсанрални са вил вегьезвай. Гьелбетда, ина цIийи-цIийи инсанарни пайда жезвай, сад-кьведра акурбурни, таниш хьайибурни авай. Ангье Тев­риздай тир савдагар, гьамиша карва­нар гьалзавай араб ва мад са кас… И кас ашукьдиз пуд югъ тир акваз, ада ашукьдин манийриз дикъетдалди яб гузвай, хъфидайла пулни гузвай. Гьелбетда, чара вилаятда авай ашукьдиз пулни ге­рек тир, амма кьилел пекинин турба хьтинди алай и кас я вич, я ашукь сад-са­дав ра­ханачир. Адан парталри ам адетдин рекьин мугьман туширди къалур­­з­а­вай. Адан патав мад кьве кас жезвай, ак­вар гьаларай, абур адан къаравушар тир.

Чай хъвайидалай кьулухъ сада ашукьдиз са вуч ятIани лагьана ва ам чкадал ацукь хъувурла, ашукьди вичин саз гъиле кьуна. Ада туьрк чIа­лал­ди са агъайна мани тамамарна. Вирида капар яна, пуларни вегьена ва мад манияр лугьун тIалабна. Бирдан кьилел турба алайдан патав гвайбурукай сад ашукьдив агатна ва са вуч ятIани тIа­лабна. Ашукьди вичин разивал къалурна ва цIийи мани лугьуз башламишна. И мани ада садни гъавурда гьат тийизвай лезги чIа­лалди лагьана ва ахпа гьа и эсер туьрк чIалал­ди­ни тикрар хъувуна. Мад вирида­ капар ягъуналди чпиз мани бегенмиш хьайиди къалурна. И сеферда кьилел турба хьтин чалма алай кас ашукьдив агатна­, пулни гана ва туьрк чIалалди “вун гьинай я, вуч кас я?” лагьана хабар кьуна­.

— Зун Дагъустандай, Лезгистандай я, гьуьрметлу агъа, — жаваб гана ашукьди. — Зи тIвар Ибрагьим я, амма заз вирида ашукь Ибрагьим лугьузва.

— Вуна лагьай чIалар вибур яни? — суал хгана, таниш туширда вичин тIвар Эмирбег тирди лагьана.

— ЧIалар зибур туш, и манидин чIалар Дагъустанда ва Шеки-Ширванда машгьур шаир Етим Эмина теснифнавайбур я. Ам неинки са заз, гьакI виридаз истеклу шаир я. Адан чIалариз йиф-югъ яб гуз жеда.

— Вун сагърай, ашукь Ибрагьим. Ву­на фагьумнатIа, зун иниз къвез са шумуд югъ я. Атунин себебни, за ваз лугьун, хатадай и куьчедай фидайла, вуна лезгидалди мани лугьун я. Заз лезги чIал чида, зи чIехи бубаяр Дагъустандай я. Зун гьамиша ина яшамиш жезватIани, заз зи бубадини дидеди лезги чIал чирна. Зун и шегьердин гьакимдин къуллугъдал ала, назир я. За вакай ихтилат авурла, шегьердин гьакимдиз вун акун кIан хьана. Ша чун кьведни адан патав фин. Адан вил чал ала. Къуй гьадазни лезги чIалан, лезги аваздин ван хьурай.

Ашукь Ибрагьим, карвансарада авай мугьманривай багъишламишун тIалабна, Эмирбегахъ галаз куьчедиз экъечIна. Фидай рекье абур лезгидалди рахазвай, анжах Эмирбега ара-ара лезги гафарин чкадал туьрк гафар ишлемишзавай.

— Вуна багъишламиша, завай, вавай хьиз, лезгидалди рахаз жезвач, гьавиляй­ за туьрк гафар ишлемишзава. Гьамиша туьр­кверихъ галаз рахазва, кIва­ле зун зи­ аялрив лезгидалдини рахазва, туьрк чIа­­­­лал­­дини. КIел-кхьинни туьрк чIалалди ийиз­ва.

— Зун ви гъавурда акьазва, — лагьана­ ашукьди. — Вун ватандивай къакъатна­ва. Элкъвена вири туьрквер хьайила, гьабурун чIалалди рахана кIанда эхир. Амма вуна хайи чIал рикIелай алуд тавун ва жуван аялризни дидед чIал чирун — им лап аферин къведай кар я.

Ихьтин ихтилатар ийизвай абур шегьердин гьакимдин кIвалив агакьна. Умарбея абур хушвилелди кьабулна ва ашукьдиз вичин патав ацукьун тек­лиф­на­. Гьасятда суфрани акъатна ва недай хуьрекар, чайни. ТIуьна куь­тя­гьай­ла­, Умарбея Ибрагьимавай хабарар кьаз хьа­на ва ихтилат Етим Эминакай кватна.

— Вуна лугьузвайвал, гьуьрметлу ашукь, — давамарна Умарбея, — куь шаир вири Дагъустанда ва Шеки-Ширвандани машгьур я ман. Адахъ гьа вуна лугьузвай хьтин зурба дережа авани?

— Зун Етим Эминаз къимет гудай кьван пе­шекар туш, амма за квез са шумуд ма­ни лугьуда. Са хейлинбурун авазар халкьди теснифнавайбур я, зани адан чIалариз санбар авазар туькIуьр­на­ва ва халкьдин межлисра тамамарзава. Заз аквазвайвал, Эминан манияр халкьди еке ашкъидивди, гьевесдивди кьабулзава. Гзафбурун сивера адан ма­нияр халкьдинбур хьиз чкIанва.

Генани алава ийиз кIанзава: Мамрач Къазанфарбег Зульфикъаровавай хьиз, Эминан шииратдиз мад садавайни къимет гуз жедач. Ада кхьенай: “На куь­кIуьр­­на, стха, — вун Аллагьди хуьй! Дили­-диванадиз чирагъ, эй азиз!”.

— Ада квекай кхьизва? — жузазва генани Умарбея.

— Эмина и фана дуьньядикай, халкьдин яшайишдикай ва инсанвиликай виревирдер ийизва. Ада гьакI дуст-душмандикай, тарихдин вакъиайрикай, муь­гьуьб­бат­­­­ди­кай лап кьетIен къай­дада­ чIа­лар теснифзава. Лугьун лазим я, Эмин лап савад­лу инсан я, гьавиляй ада вичин эсерар фарс, туьрк, араб чIа­ла­рал­дини туь­кIуьр­за­ва. Гьелбетда, хайиди тир лезги чIа­лал­ди ада кхьизвай шиирар халкьдин арада са куьруь вахтунда машгьур жезва ва, за ви­нидихъ ла­гьай­вал, абур манийриз элкъвезва.

— Квехъ мад шаирар авачни? — суалзава Умарбея.

— Лезги халкьдихъ агъзур йисарин девирда гзаф шаирар хьана, амма гзафбурун теснифар квахьна. Абуру теснифзавай шиирарни фарс, араб чIа­ла­рал тир. Халкьдин чIехи пай савадсуз тир, гьавиляй, белки, абур халкьдин рикIелни аламукьнач жеди. Етим Эмина сифте яз лезги чIалалди (хайи чIалал кхьейбур мадни хьанатI­а­ни!) шииратдин жавагьирар теснифиз жедайди вичин чIаларалди субутна. Гьавиляй ам халкьдиз гьакьван кIанда ва багьа я. Ам гьакъикъатдани лезги халкьдин чIехи шаир я.

— Туьркиядани гзаф тIвар-ван авай шаирар ава, — давамарзава Умарбея. — Ажеб жедай ам чи шаир­рихъ галаз гуьруьшмиш хьанай­тIа…

— Гьайиф хьи , гьуьрметлу Умарбей, чи масан шаир чавай къакъатна цIуд йисалай гзаф алатнава.

— Багъишламиша, устад, заз чизвачир, вичиз женнет кьисмет хьурай, я Аллагь, — Умарбея, кьве гъил хкажна, дуьа авуна. Гьадахъ галаз Ибрагьима ва Эмирбегани дуьаяр авуна, Эминаз женнет кьисмет хьун Аллагьдивай тIалабна.

— Гила, гьуьрметлу ашукь, гьа вуна ла­гьайвал, шаирдин са шумуд мани лу­гьун тIалабзава. Эвелдай туьрк чIа­лал­ди лагь, ахпа, чун куь чIалан везин­дин гъа­вурда гьатдайвал, — лезгидалди.

— Башуьсте, — лагьана, ашукьди саз хурал хкажна.

Ашукь Ибрагьима, шегьердин гьакимди тIалабайвал, сифтедай туьрк ва ахпа лезги чIаларал манияр лагьана. “Фа­на дуьнья” мани кьве чIалалди ла­гьай­ла, Умарбея яргъалди капар яна ва “аферин шаирдиз” лагьана, мадни лу­гьун тIа­лабна. Гьа икI са шумуд мани лагьайдалай кьулухъ ашукьди нубатдин мани “Туькезбан” малумарна. Умарбея а саягъ­да дикъет­дал­ди яб гузвай хьи, на лугьуди, адаз гьар са цIар эхирдай эзбер ийиз кIанзавай. Мани куьтягьайла, Умарбей кIвачел къарагъна ва ада ашукь Ибрагьим къужахламишна.

— Аферин, ашукь, вазни и гуьзел сесиналди манияр лагьай, куь лезги халкьдин зурба шаир Етим Эминазни ихьтин жавагьирар теснифай. За умудзава, ихьтин шииратдин кукIушрив агакьай шаир халкьди садрани рикIелай ракъурдач. Адаз къимет гележегди гу­да. Адан ктабар чап авун, шиират хуьн куь халкьдин чIехи буржарикай сад я. За лагьайтIа, вуна инал лагьай ва хуралай чизвай шиирар заз кхьихь, абур чи пешекаррив чап ийиз тада. Заз шиирар ва манияр гзаф кIанда, вун ватандиз хъфидайла, са цIуд ктаб вазни ба­гъишда, къуй лезги шаирдиз чнани гьуьрмет ийизвайди адан ватанэгьлийриз чир хьурай. Вун фад хъфейтIа, за ктабар вав агакьарда.

— Пара чухсагъул, агъа, чи шаирдиз ихьтин гьуьрмет авунай. Дагъустандиз хъфейла, за куь ихтилатар чи халкьдив агакьарда. Са шакни алач, чи халкьди вазни чпин патай аферин лугьуда.

— Чна вун хьтин ашукьдизни савкьат гьазурнава, ам вав Эмирбега вахкуда. Вун чи уьлкведа чна гьамиша шадвилелди кьабулда, ша чи патав чи ри­кIер цицIи ийиз, чIехи шаир Етим Эминан манияр лугьуз.

Гьакимдиз “сагърай” лагьана, Иб­ра­гьим­­ къецел экъечIна, адан гуь­гъуь­нал­лаз­ — Эмирбегни. Адан гъиле парчадин тур­бада аваз чуьнгуьр ва са чанта авай (ак­вар гьаларай, ада пул авай). “Ибур ваз гьа­ким­ди ганвай савкьатар я, зи сав­кьатар­ за вав пака вахкуда”. Сагърай­ ла­гьана, Иб­­­рагьим карвансарадихъ рекье гьатна. Ви­чиз чара авунвай кIва­лиз хтайла, ада сиф­тени-сифте пар­ча­дикай чуьнгуьр хкудна. Им ха­лис­ ашукь­­рив жедай саз тир, ам­­­ма адал туьрк чIалалди къизилдин гьарфаралди кхьенвай: “Лезги шаир Эминан­ чIалар дуьньядиз машгьур ийизвай ашукь Ибрагьимаз Умарбеян патай”. Ибрагьим лап цавук хкIу­на, адан шадвилихъ кьадар­ амачир. Ашукьдиз чуьнгуь­рар­, сазар гзаф багъишайди тир, амма и саз Эминан мани лагьай ашукьдиз я эхир. Ада саз куькдик куту­на, лап ашкъидивди мад Эминан мани лагьана. Маниди, карвансарадилай алатна, лезги чилин винел лув гана, ада ашукь хквезвайдакай хабар гуз­вай­.

«Лезги Газет»