Исламда стхавал

(Эвел — 46-47-нумрайра)

Анжах адахъ вичиз хьана кIанзавай затI (гьалал шей) вичин стхадихъни хьун кIан тахьанмаз, имандин вини дережа жедач. Муслима агакьарнавай гьадисда Пайгъамбарди (къуй Аллагьдин салават ва саламар хьуй вичиз) лагьанва (мана): “Ни чаз тапарарзаватIа, ам чакай туш”. Алцурар, тапарар авун бинедилай гьарам я. Мусурманри ахьтин кIвалах авурла, жезвай гунагьдин дережа генани зурба я.

Пайгъамбарди (къуй Аллагьдин салават ва саламар хьуй вичиз) лагьанва (ма­на): “Мусурмандихъ маса мусурмандин вилик вад буржи ава: (вичиз) салам гайила, (вичини адаз) салам хгун, начагъ хьанвай мусурман стхадал кьил чIугун, кьейи мусурман стха (сурарал) тухунин карда иштиракун, мугьмандиз эверайла, жаваб гун ва инсанди тирш ягъай вахтунда хийирлу дуьа авун”. И гьадисда къалурна­вай буржийривни эхиримжи вахтара са бя­зи мусурманар къайгъусуздаказ эгечIзава­. И кардал мукъаят хьун лазим я. Пай­гъам­­барди  (къуй Аллагьдин салават ва саламар хьуй вичиз) гьадисда къейднавай вад шей хкянава — абур зурба крар тирвиляй.

Мад са буржи ава: мусурманди маса мусурманар патал дуьа авун. Са стха ва я тахьайтIа стхаяр, вахар, абурун аялар зулумдик акатнавайла, чавай абуруз дуьа ийиз жеда. Виридахъ абуруз куьмек гун па­тал девлет ва я маса такьатар тахьун мум­кин я, амма дуьа гьар са мусурмандивай ийиз жеда. Дуьа мусурмандин яракь я. Низ чида кьван, белки, Аллагьди са касди ийизвай дуьа кьабулна, кIеве гьатнавай­ мусурманар четинвилерай акъуддатIа. Ал­лагьди Къуръанда, мугьажиррикайни ансаррикай рахадайла, лагьанва (59-сура, 10-аят, мана): “Ва абурулай (мугьажиррилай ва “ансаррилай) гуьгъуьниз атайбуру (муъминри) лугьузва: “Чи Рабби! Гъил къачу чалай, чи (диндин) стхайрилай­ни чалай вилик иман гъайи! Чи рикIера иман гъанвайбурал ажугъвал ва пехилвал ийимир. Чи Рабби! Гьакъикъатда, Вун  лап мергьяматлуди (Вичин лукIарин язух къведайди), гзаф регьимлуди я!”.

Инсандин рикIяй пехилвал акъатайтIа, ада вичин мусурман стхадиз дуьа ийида. Эгер садаз вичин мусурман стха такIан яз хьайитIа, адал пехил ятIа, ахьтинда ам па­тал дуьани ийидач. Мумкин я, гьатта чIуру дуьа авун ахьтин инсанди. Аллагьди Къу­ръ­ан­да (47-сура, 19-аят) Пайгъамбардиз (къуй Аллагьдин салават ва саламар хьуй вичиз)  ла­гьанва (мана): “Ва “астагъфир” ая жу­ван гунагьдиз, муъмин итимрин ва муъмин папарин патахъайни”. Мусурманар гьи­на хьайитIани, мус хьайи­тIани, Адам Пайгъамбардилай  (къуй Аллагьдин сала­ват ва саламар хьуй вичиз) эгечIна, та Къи­ямат йикъалди стхаяр я.

Дуьньяда гьикьван гзаф мусурманар аватIани, чаз абур Аллагь паталди кIан хьун ла­зим я. Гьелбетда, абурухъ галаз чи са мукь­ва-кьиливални авач, амма диндин стха динда авачир мукьва-кьили тир стхадилай зурба (хъсан) я. Къияматдин йи­къалди мусурманрик сада-садаз насигьат гудай, сад­а-сад патал дуьа ийидай, сада-садан вилик гьахъ вахкудай, садахъ муькуьдан вилик гьихьтин буржияр аватIа чирдай хесетар­ кумукьна кIанзавайди я. Муслима агакьарнавай гьадисда Пайгъам­барди­ (къуй Аллагьдин сала­ват ва саламар хьуй­ вичиз), мусурманрикай рахадайла, ла­гьанва (ма­на): “Ни и дуьньяда вичин (диндин) стхадилай сефилвал алудайтIа, Аллагьди адалай Къияматдин Йикъан сефилвал алудда, ни бурж вахкуз тежезвай инсандин гьал кьезиларайтIа, Аллагьди адан гьал кьезиларда и дуьньядани, агъа дуьньядани. Ни вичин мусурман стха кIеви авуртIа (яни адан гунагь чуьнуьхайтIа), Аллагьди гьам кIеви ийида и дуьньядани, агъа дуьньядани. Аллагьди мусурмандиз ада вичин стхадиз куьмек гузмай кьван куьмек гуда”.

(КьатI ама)

Гьасамудин  Сефибегов, ДаркIушрин хуьруьн

мискIинда худбаяр кIелзавайди