ГьикI кхьена кIанзава?

ЧIалан месэлаяр, иллаки кхьин­рин къайдайрихъ галаз алакъалубур, гьатта орфографиядин гафарганар, къайдайрин сводар ава­тIани, муракаббур яз амукьун, тайин гафарин патахъай веревирдер, гьуьжетар кьиле фин тIебии кар я.  

Инал заз “диде-ватан” гаф кхьинин къайдадикай, ам текстера дуьшуьш жезвай тегьеррикай ихтилатиз кIанзава. Дугъри я, газетра, жур­налра, ктабра и гаф жуьреба-жуьре гьалтзавайвиляй (“диде-ватан”, “Диде-ватан”, “Диде-Ватан”, “диде-Ватан”) гьакъикъатда гьикI кхьин лазим я лугьудай суал арадал атана. Веревирдердай вахтунда гьар жуьре фикирар винел акъатна. ЧIалан къайдайрал амал авурла, зун ихьтин нетижадал атана­.

Гафар арадал атунин къанунриз фикир гайитIа, им кьве диб (гаф) эхцигна арадал атанвай сложный гаф я. Яни “диде-ватан” гафар ваъ, гаф я. Кьведакай са гаф хьанва.

ЧIалан илимда кьве ва я ада­лай­ гзаф дибрикай сложный гафар арадал гъунин къайдадиз эхцигун лугьузва. Ихьтин сложный гафар мор­фологиядин жигьетдай чпихъ барабарвал авай, дибар чIалан са паюниз талукь жезвай простой гафар (дибар) сад-садал эхцигуналди арадиз къвезва. Месела, фин-хтун, дуст-душман, фикир-фа­гьум, тIал-квал, хийир-дуьа, йифиз-юкъуз…

Къейд ийиз кIанзава, “диде-Ватан”, “Диде-Ватан” вариантар гъа­латIдинбур яз гьисабдай делил ава. Фикирдай акъуд тийин: дефис юкьва­ гьатзавай сложный гафар, эгер абур хас существительнияр (инсандиз, географиядиз талукь тIва­рар) яз хьайи­­тIа, гьа дуьшуьшра кьве пайни­ чIехи гьарфунилай кхьизва. Ме­се­ла: ДаркIуш-Къазмаяр, Санкт-­Петербург, Буэнос-Ай­рес ва икI мад. Их­тилат физвай “диде-ватан” гаф арадал гъанвай кьве пайни умуми существительнияр я.

Малум тирвал, “ватан” гаф кхьин­ра чал гьам чIехи, гьамни гъве­­чIи гьарфаралди кхьенвай дуь­шуьшар гьалтзава. Санлай государстводикай, уьлкведикай ­ихтилат фидайла, контекстда ­“Ватан” гаф чIе­хи гьарфунилай кхьини адан еке метлеб, кьетIен ва вини дережадин мана къалурзава. Амай дуьшуьшра контекстра чIехи гьарфунилай кхьинин лазимвал авач. Месела, эгер за “зи Ватан КIелет­рин хуьр я” кхьей­тIа, и дуьшуьшда “ватан” гаф чIе­хи гьарфунилай кхьин гъалатI яз гьисабна кIанзава.

Гьа икI, эгер “диде-ватан” гафуналди уьлкведин зурбавал, адан мана кьетIендаказ гуз кIанзаватIа, илимдин къайдайри “Диде-ватан” кхьиниз “буйругъ гузва”.

Урус чIалан “Родина-мать” кели­ма чи чIалаз таржума авурла, сложный гафунин дибрин чкаяр дегиш жез­ва. Умуми, сад-садаз барабар па­ярикай (дибрикай) хьанвай гафар чIе­хи гьарфунилай кхьинин лазимвал аваз хьайитIа, анжах ­гафунин сифте гьарф чIехидаказ кхьена кIанда.

Ихтилат фенвай темадай кIел-завайбурухъ тайин фикирар аватIа, кхьин ва чал агакьарун тIалабзава. И ва маса гафар кхьинин къайдаяр какадарзавай, жуьреба-жуьре вариантриз рехъ гузвай дуьшуьшар чи чIала тIимил авач.

Гаф кватай чкадал са фикир мад алава хъийиз кIанзава. Чи газет­рани журналра жуьреба-жуьре ­су­варрин, лишанлу йикъарин тIва­рар кхьидайлани, бязи вахтара са къайдадал амалзавач. Месела, Сад­вилин югъ — сад­вилин Югъ — Сад­вилин­ Югъ. Ихьтин дуьшуьшра­ анжах суварин тIвар­цIин эвел ­кьиле авай гафунин эвелан гьарф чIе­хидаказ кхьена кIанза­ва: Садвилин югъ; Муаллимрин югъ. Урус чIалани ихьтин лишанлу йикъарин, суваррин тIварар кхьидайла, сифте гафунин сифте гьарф чIехиз кхьизва: День учителя. Урус чIалай чи чIалаз ийизвай таржумайра гафарин чкаяр дегиш жезва лу­гьуз, “югъ” гаф чIехи гьарфуналди кхьин дуьз жезвач.

Ихьтин фикир “Лезги газетдин” 2012-йисан 47-нумрада “РикIел хуьх!” лишандик кваз чапнавай чIа­лан алим Агьмедуллагь Гуьлме­гьа­медован теклифрини тестикьарзава. Кьилди къачуртIа, нуфузлу алимди “Садвилин югъ” (“садвилин Югъ” — ваъ), “Дишегьлийрин союз” (“Дишегьлийрин Союз” — ваъ), “Вири дуьньядин миллетрин чIаларин югъ” (“Вири дуьньядин миллетрин чIа­ларин Югъ” — ваъ) кхьин дуьз тир­ди къейднай.

К.Ферзалиев