Асеф Мегьманакай

Вучтин даш-баш?..

Шаирни, композиторни, драматургни яз машгьур хьайи Асеф Мегьмана вичин нубатдин гьикая кхьена куьтягьна. Разивилелди гъилериз хьухь гана, кIвачерик звер кутуна, гьатна ам рекье — дуьз газетдин редакциядиз. Хейлин вахт алат­­натIани, гьикая акъатзавачир. И кардал вил алай автордин рикIиз кьарай авачир. Мус зенг ягьайтIани, адан япариз гьа са гафарин ван жезвай: материалар гзаф кIватI хьанва, нубат агакьза­вач…­

Авайвал лагьайтIа, адан гьикая редакциядин къуллугъчийри акъуддайбурун жергедик кутунвай. КIеви дустарни, са райондайни тирвиляй Асефан гьикаяни Б.Салимован шиирар санал гудай ният авай. Гежни гьавиляй жезвай.

…Асефа мад редакциядиз рехъ атIуда. Вилик квай столдилай гъил алтадиз, “ахпа стха лай кас”, вичин саягъ тикрариз, герен-герен спеларни чкадал аламатIа ахтармишиз, ада отделдин заведующийдихъ галаз ихтилатзава. Эхирни, хъуь­чIуькай михьи лацу чарчик элкъуьрна кутунвай птулкадиз ухшар са затI хкудна, столдал яргъи авуна.

— Им вуч я, Асеф муаллим? — мягь­телвилелди хабар кьуна столдин иесиди. Асефай ихьтин юзун акъатайди сифте сефер тир.

— Ваз аквазвачни, ам хата квай затI туширди?.. Дербентдин коньяк…

— Вуч-вуч?! — игьтиятлу хьана от­делдин чIехиди. — Яни вуна заз даш-баш гузва ман?..

— Ваъ, яда гьей!.. Хва текьейди, секин хьухь! Ваз Асефа даш-башар гуз мус акурди я? Им гила за маса къа­­­чурди хьиз яни? Ништа, вуж тир­тIа… Нуш хьурай, галайдай яхъ, — ла­­гьана, Асеф  гьа атайвал эх­къечI­на, хъфена…

Гьикая газетдиз акъатна, Б.Салимован шииррихъ галаз санал, Майдин суварин нумрада…

Са истикан чай патал?

КIвалин телефонди зенг яна, за трубка къачуна.

— Я стха, вун кIвале мус жеда? — хабар кьазвайди Асеф тир.

— Зун кIвале авайвиляй вахъ галаз рахазва, юлдаш композитор, — жаваб гана за.

Са еке хъверни авуна, Асефа да­вамарна: — Ваз гьасятда чир хьана, сагърай вун… Ваз вуч аватIа чиз­вач…­ А вуна закай кхьей кьисаяр вуч тир, гьабурни кутуна, ктаб акъудзава за. Ви шикил герек хьанва…

— Ам завай! Суварин югъни я, буюр, ша кIвализ!..

— Духтур, — рахазва Асеф, — ваз хабар ава, эхиримжи вахтара за хъвазмач. Эгер чна коньякар хъвадай чIавар тиртIа, зенг вучтинди я, зун атана, ви кIвале авайди тир!.. Амма ги­ла… Са истикан чай хъун па­тал кьуьзуь жезвай зун инай-аниз?.. Вун, дуст кас, залай яшариз гъвечIи я. АкI хьайила, ваз — тапшуругъ:  зав шикил агакьара!..

Асефан гаф ни чIурдай?!.

Азедин Эсетов