Манияр ва манидарар

Эхь, гьуьрметлу кIелза­вай­ди, чи багъри “Лезги газетдин” алай йисан 2-ноябрдин 44-нумрадай Нариман Иб­ра­гьи­мован “Виле такун” макъа­ла кIелайла, заз зи къелемдин дустунин, бажарагълу журналистдин ва заридин чIехи ма­къа­ладикай хкатзавай жуван веревирдериз гьа ихьтин кьил гун меслят акуна.

Лезги музыка, ма­ни ва макьам авай гьалдикай икьван чIавал­дини кхьенвайди я. ЯтIани Нариман Ибрагьимова и важиблу месэла газетдин чинал мад сеферда дериндай веревирдна, анализ гана гъун, зи фикирдалди, лап хъсан кар хьана. Сагърай вич.

Шаир хьиз зун музыкадални, манийрални гзаф рикI алай кас я. Концертра, мехъеррик ва чIехи межлисра манияр лу­гьуз­вачтIани, жува-жуваз кьилди ва я дустарин арада мани лагьайла, зи пашманвал алатзава. Эхь, инсандин сефилвал, сугъулвал алуддай чIехи, зурба къуват я мани!

Медениятдин, эдебиятдин, халисан музыкадин ва манидин къадир авачир са бязи ксари (за абурун тIварар кьадач, “Виле та­кун” макъалада лагьанва) бажарагълу манидаррин, халисан устадрин, кьилди къачуртIа, Фаризат Зейналовадин бажарагъдиз кутуг тавур къимет гун рикI тIар жедай кар я. “Ада (Фаризата) ма­нияр лугьудай къайда персериз, азербайжанвийриз ухшарди я» кхьенва Интернетда  Шамил Муртузалиев лугьудай “ватандашди”. Хьурай ман! — жаваб гузва за. Азербайжанвияр лап ата-бубайрилай чаз мукьва, къунши халкь я. Гьавиляй, кьве халкьдин музыкани ма­нийрин везинарни са бязи дуьшуьшра сад-садак какахьнава, сад-садаз ухшар я. Азербайжанвийрини чпинбурухъ галаз санал чи, яни лезги мани­яр, ма­кьамар, везинарни иш­ле­миш­­­­завайди чизвач же­ди “интернетдин баянчийриз”. И барадай лап гьа жуваз хъсандиз малум тир са кьве мисал гъида. Азербайжанрин машгьур­ манидар Нисе Гасымовади гьар сеферда лезги чIалалди “Ай алагуьзли” мани лугьудайла, зи рикI жуван элдал да­мах авунин гьиссерив ацIуз­ва. Азербайжанви чIагъанчи руш Гызханум Гулиевади чи гьуьрметлу шаир ва композитор Асеф Мегьманан “ЦIийи Къуруш” кьуьлдай ма­кьам чIехи устадвилелди тамамарзава.

Дугъри я, чи хейлин манидарри — Фаризат Зейналовади, Суьлгьият Гьажиевади ва масабуру, жуван багъри лезги чIа­лал хьиз, шаркь патан, иллаки азербайжан халкьарин чIала­рални манияр лугьузва. Маса уьлквейрин халкьарин чIалар­ни, манияр чир хьун, тамамардай устад хьун кьилин винизвал, бажарагълувал тушни мегер!

Гаф кватай чкадал лугьуда. Эхиримжи вахара  чи лезги патара чпихъ я кутугай сес, я мани лугьудай устадвал авачир “манидарарни” гзаф хьанва. Манийрин “ЧIаларни”, “музыкани” чпи “туькIуьрзава”. Ме­хъерик, концертра, межлисра, гьатта махсус кассетаяр ва клипарни авай ахьтин “манидаррин” авачир­ сес, музыкади бамишарзава. ЧIа­лахъ хьухь, гьуьрметлу кIел­за­вай­ди­, шегьердин маршруткада аваз фидайла, шоферди кутур кассетадай заз са “манидардин” (лезги) “манидай” ихьтин гафарин ванни хьана: “Я  руш, зун куь кIва­лиз фейитIа, вун дидеди­ заз гудатIа, тахьай­тIа зун рекьи­да…” ва икI мад. Гафарни “ма­нидардин” вичинбур, тир кьван.

Белки, лугьуда за, Ш.Муртузалиеваз ва гьам хьтинбуруз, гьа ихьтин “лезги манияр” хуш ятIа?

Нариман  Ибрагьимова вичин макъалада гьахълудаказ лагьанвайвал, гьатта чи маш­гьур, халкьдиз кIани, чпихъ къешенг сес авай манидаррини концертра, мехъеррик ва межлисра фонограммаяр ишлемишзава, чпиз азият гузвач. ИкIни дуьз туш. Чаз тIебии сес, урусри лугьудайвал, “чан алай музыка” хуш я.

Генани са месэла. Чи са бя­­­зи манидарар, сегьнедиз экъечI­на мани лугьудайла, гагь и патахъ, гагь а патахъ элкъуьриз, микрофондихъ галаз ки­кIизва. Килигдайбуруз, яб гузвайбуруз и кар хуш туш. Ма­ни лугьунихъни, манидарди сегьнеда вич тухузвай тегьердихъни низамлувал, меденивал хьана кIанда эхир.

Лап гзафбуруз хьиз, зазни чи машгьур пешекар ва гьакIни гьевескар композиторрин хатур-гьуьрмет гзаф кIанда. Къенин юкъуз са патахъайни куьмек авачир абуру чпин яратмишунралди искусство ва меденият вилик тухузва. Амма са кар ава: композиторри бязи вахтара гьа са авторрин чIала­риз — музыка кхьизва. Чахъ чпин теснифар везинда туниз лайихлу ва везиндал къвезвай маса шаирарни авайди рикIе­лай ракъурна кIан­дач, яратмишунра са гьихьтин ятIани таниш — билишвилиз, мукьва-кьи­ливилиз ва хала-хатурриз рехъ гана кIандач.

“Виле такун” макъалада На­риман Ибрагьимова композиторриз, манидарриз, яратмишдай вири ксариз материальный такьатрин жигьетдай куьмек гунин важиблу ва тIал алай месэладални фикир желбнава. ГьикI хьи, и кар себеб яз  абурухъ чпин бажарагъ тамамвилелди къалурдай мумкинвал авач. Чпихъ мумкинвал авай гьар са касди­, иллаки чи варлу лезги рухвайри абуруз куьмекар гана кIан­да. Мергьяматлувилин фондарни гьа иник акатзава. Материальный жигьетдай гьикьван четин ятIани, яратмишдай ксари чпин фондарни, гьар са­да вичелай алакьдай пай куту­налди, тешки­лайтIа, сада-са­даз куьмек гайи­тIа­ни, пис жедач.

Эхь, яратмишдай интеллигенциядихъ, дердияр гзаф — абурун гьарайдиз гьай лугьудай ксар тIимил ава. Гьелелиг тIи­мил. Хъсанвилихъ де­гиш­вилер жедайдак умуд кутазва. Яраб ма­нидарри, музыкантри чпи вуч лугьу­датIа?

Нариман Къарибов